Προ ημερών γίναμε κοινωνοί μιας είδησης, που ίσως, στη
γενικότερη αμορφωσιά και την κοινωνική κατάθλιψη, να μην έχει ιδιαίτερη
σημασία. Η είδηση έλεγε ότι στα πλαίσια της συμμόρφωσης με τις επιταγές (που
μας παρουσιάστηκαν ως επιταγές) της Τρόικας για μικρότερο κράτος και λιγότερους
Δημοσίους Υπαλλήλους, υπάρχει η σκέψη για συγχωνεύσεις των Δημοσίων Βιβλιοθηκών
της χώρας, σαράντα έξι (46) τον αριθμό.
Στα παραπάνω προκύπτουν πολλά ερωτηματικά, τα οποία
πολλαπλασιάζονται από την τελική προδιάθεση(;) για τις Βιβλιοθήκες. Ακόμα και
αυτή η προδιάθεση αποτελεί, κατόπιν της υπερτριετούς εμπειρίας μας, ένα ακόμα
ερωτηματικό. Έχουμε πια συνηθίσει τη διασπορά μέσω των γνωστών ΜΜΕ –
παπαγαλακίων, ειδήσεων περί μέτρων ιδιαίτερα τρομακτικών στην αρχή, που στην
πορεία καταλήγουν ηπιότερες, προς «ανακουφιστική αποδοχή» του θιγόμενου
Ελληνικού Λαού. Επομένως, θα μπορούσε και η παραπάνω προδιάθεση να αποτελεί ένα
τέτοιο «πολιτικό» τερτίπι. Αρκεί να μην αφορούσε τις Βιβλιοθήκες. Όμως αφορά
τις Βιβλιοθήκες. Και έτσι αποτελεί όχι ένα απλό «πολιτικό» τερτίπι, αλλά μια
επονείδιστη, αλγεινότατη, ελεεινή και τρισάθλια πολιτική συμπεριφορά.
Σε μια άλλη χώρα, σε μια Ελλάδα άλλης εποχής, θα αποτελούσε
υπερβολή και ανούσια επανάληψη η αναφορά στο γιατί οφείλουμε να διατηρούμε και
να ενισχύουμε τους φορείς της γνώσης, του πνεύματος και του πολιτισμού. Στη
σημερινή όμως χώρα, μετά από δεκαετίες διάβρωσης της συλλογικής συνείδησης και
διαφθοράς των κοινωνικών αξιών, αυτό αποτελεί ανούσια αναφορά. Οι περισσότεροι
ίσως πουν, «εδώ μας έχουν ρημάξει οικονομικά, για βιβλιοθήκες θα νοιαστούμε
τώρα;». Κι αυτό είναι η μέγιστη κατάντια αυτών που βαυκαλίζονται ότι είναι
απόγονοι Ελλήνων. Εάν, λοιπόν, είναι σε αυτή την κατάσταση ο «κυρίαρχος», τότε
πώς πρόκειται να δράσουν οι επικυρίαρχοι και οι εντολοδόχοι τους; Σε μια χώρα
όπου ακόμα και το Ανώτατο Πνευματικό της Ίδρυμα έχει μετατραπεί σε «Γηροκομείο
της Οδού Πανεπιστημίου», εκπέμποντας από τίποτα έως τυχαίο θόρυβο τί
διαφορετικό περιμένουμε;
Συνοψίζοντας τις σκόρπιες αυτές σκέψεις, πάνω στην είδηση, μπορούμε
να καταλήξουμε στο συμπέρασμα, ότι η δύσοσμη αυτή είδηση, που εκπέμφθηκε μέσω
των γνωστών παπαγαλακίων, έχει την πηγή της σε ένα βόθρο. Το κακό είναι ότι
αυτός ο βόθρος οικειοποιήθηκε και λυμαίνεται το Ελληνικό Πνεύμα.
Ληξούρι, 5/6/2013
Διονύσιος Θ. Γ. Κατερέλος
Ρουπάκι: Θα επανέλθουμε σύντομα με εμπειρίες σχετικές με τις "βιβλιοθήκες" της Σάμης. Για να εξειδικεύσουμε λίγο την επισήμανση του κ. Κατερέλου. Πριν κάποια άλλη δημοσίευση θέλουμε να ζητήσουμε από τους εθελοντές που λειτουργούν τη βιβλιοθήκη στο Γυμνάσιο Σάμης να μας περιγράψουν αν θέλουν την εμπειρία τους σχετικά με τη λειτουργία της βιβλιοθήκης....
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΩΤΙΑ ΣΤΗ ΣΑΜΗ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τίτλος αυτού του σημειώματος προφανώς προδιαθέτει αρνητικά τον αναγνώστη μιας και έχουμε πολλές παγκόσμιες πρωτιές στα αρνητικά, βέβαια, πράγματα. Έλα όμως που η Σάμη και οριμένες ομάδες κατοίκων μας ανατρέπουν αυτή την συνήθη εικόνα! Μια εικόνα που δείχνει ότι σε κρίσιμες εποχές, σε εποχές που έχουμε ανάγκη άλλες μεθόδους συνεργατικές και πιο αποδοτικές, αυτές οι ομάδες βρίσκονται πολύ πιο μπροστά από τους εκλεγμένους άρχοντες της περιοχής, οι οποίοι, όπως δείχνουν τα πράγματα ουδεμία σχέση έχουν με τον πολιτισμό. Και για να τεκμηριώσω τα προαναφερόμενα:
Οι σύλλογοι των γονέων σε συνεργασία με τους καθηγητές του Γυμνασίου Σάμης σε εθελοντική βάση, ανοίγουν τη βιβλιοθήκη του Γυμνασίου και δανείζουν βιβλία στον κόσμο.
Αλλά και κάτι εντελώς απίστευτο: βιβλία για παιδιά και για νέους -δωρεά κατοίκων της περιοχής- σαπίζουν στοιβαγμένα σε αποθήκη. Οι άρχοντες περί άλλα τυρβάζουν.
Να λοιπόν μια παγκόσμια πρωτιά με δύο θετικές όψεις που δείχνουν ότι ο κόσμος θέλει, οι άρχοντες δεν μπορούν, δεν ξέρουν, δε θέλουν!!!