Ένα blog στο Ρουπάκι - Ίσκιος επικοινωνίας!

Στον ηλεκτρονικό του ίσκιο δημιουργησαμε μαζί έναν ανοιχτό χώρο ενημέρωσης, σκέψης και προβληματισμού για την ζωή μας σε όλες της τις εκφάνσεις. Για πράγματα που αγαπάμε αλλά και που μας ενοχλούν.

Φιλόξενος τόπος για ενημέρωση, προβληματισμό και δραστηριοποίηση για τα τοπικά πράγματα αλλά και για θέματα από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, ανοιχτός ακόμα και σε "θυμωμένες" απόψεις με ευπρέπεια και σεβασμό.

Στη δύσκολη συγκυρία θα προσπαθήσουμε να κάνουμε τον ίσκιο μας σημείο συνάντησης και επικοινωνίας για τους συμπολίτες μας και να προτείνουμε λύσεις και διεξόδους για τον τόπο μας που μοιάζει να μην μιλάει με τους ανθρώπους του.

Ξεκινώντας από απλά και μικρά που θα μας επιτρέψουν να ξαναγνωριστούμε και να μάθουμε να συζητάμε και να συνεργαζόμαστε, να λύνουμε προβλήματα.

Δικέλης Βλιχός: Ωδή σε Ιανούς της Βουλής

Δικέλης Βλιχός


Ωδή σε Ιανούς της Βουλής

[ Ο Ιανός ήταν μυθικός θεός των Ρωμαίων που απεικονιζόταν με δύο πρόσωπα ].

“Τι είναι η πατρίδα μας”, εσείς, ω! βουλευτές του έθνους;
και μερικοί εμφανίζεστε ωσάν τις χήρες πένθους
κι οι άλλοι κρύβεστε βαθιά στα βάθη του πελάγους
αφού βουλιάξατε όλους μας στη δίνη ανόσιου άλγους;

Μην είναι η πατρίδα μας μια δράκα ξεπεσμένη
που γονατίζει ολοχρονίς δούλα και χρεωμένη;
στα μονοπάτια των μιαρών, των ηγετών του κόσμου
που δε διστάζουν όλοι τους να μας φωνάζουν: «δώσ’ μου»;

Μην είν’ η χώρα που στη γης, στα σπλάχνα του Λαού της
έχει έναν πλούτο αμέτρητο που κράζει του καιρού της.
ή μήπως η καρέκλα σας κι υπογραφές αβέρτα
που την χαρίστε στων καιρών την άγρια ξεπέτα;

Και μ’ ενοχή οκάδες, να!, δε σκέφτεται διόλου
εκείνον πού ‘λεγε, παλιά, «καλύτερα απ’ όλους
θα ήμασταν αν ζούσαμε» και φώναζε «αρνούμαι
παρά προστάτας να’ χωμεν, ψωμάκι να ζητούμε»!

Κι αυτές τις μέρες σας θωρώ, σωτήρες ξουρισμένους
χωρίς καντάρια ενοχής, μα …ευχαριστημένους
με συνολάκια Υβ Σαιν Λωράν και με γοβιά στιλέτα
να υπογράφετε ξανά άλλη μία ξεπέτα…

Εκείνα, αν έχετε ακουστά, που έκτισαν σπουδαίοι
της διανόησης ταγοί, πια, θα γενούν μοιραίοι
χαράξαν γράμματα τρανά εδώ και δυο αιώνες,
θε να τα παραδώσετε σε φίλους Λαιστρυγόνες…

Και σας ακούω, ο δυστυχής, να λέτε δίχως άλλο
λες και χορεύετε όλοι σας κακότροπα το μπάλο
πως με τη χώρα μας μαζί σώσατε την παιδεία
που εκυλούσε τάχατες στη βούρκα δυσωδία!

Μα αντίς να σκύψτε αληθινά για κτίρια και πρωτεία
έρευνα και συγγράμματα, για δωρεάν παιδεία,
ν’ αποκαρδιώστε τους μικρούς, χωρίς να ‘χετε κότσια
εσείς, προσβλέπετε σ’ αυτούς με τα πολλά τα γρόσια!

Ω! βουλευτές σωτήρες μας, του έθνους το καμάρι
πείτε σε έναν απ’ αυτούς, να’ ναι και παλικάρι
κατά προτίμηση Έλληνας με ελβετική τη μούρη
να αναλάβει χρήματα, ας έχει και …κουμπούρι!

Να τα μοιράζει δω κι εκεί για να κυλήσει η μπάγκα
να μετατρέψει τις σπουδές σε σύγχρονη παράγκα
φτιάχτε του νόμο ...δίκαιο να ‘χει να τα ξεπλύνει
να μη φωνάζει ο λαός και για να μην του …γίνει…

Θα είναι ο Μέγας Χορηγός θα φτιάξει ένα Μνημείο
για Εσάς, Ω! Ιανού Παιδιά, το Μέγα Προσωπείο!
Από τη μια το Μάγουλο της Θλίψης Μνημονίων…
κι από την άλλη της …Χαράς, των Πανεπιστημίων…

Δικέλης Βλιχός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια που δεν είναι γραμμένα στα ελληνικά απορρίπτονται.