Ένα blog στο Ρουπάκι - Ίσκιος επικοινωνίας!

Στον ηλεκτρονικό του ίσκιο δημιουργησαμε μαζί έναν ανοιχτό χώρο ενημέρωσης, σκέψης και προβληματισμού για την ζωή μας σε όλες της τις εκφάνσεις. Για πράγματα που αγαπάμε αλλά και που μας ενοχλούν.

Φιλόξενος τόπος για ενημέρωση, προβληματισμό και δραστηριοποίηση για τα τοπικά πράγματα αλλά και για θέματα από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, ανοιχτός ακόμα και σε "θυμωμένες" απόψεις με ευπρέπεια και σεβασμό.

Στη δύσκολη συγκυρία θα προσπαθήσουμε να κάνουμε τον ίσκιο μας σημείο συνάντησης και επικοινωνίας για τους συμπολίτες μας και να προτείνουμε λύσεις και διεξόδους για τον τόπο μας που μοιάζει να μην μιλάει με τους ανθρώπους του.

Ξεκινώντας από απλά και μικρά που θα μας επιτρέψουν να ξαναγνωριστούμε και να μάθουμε να συζητάμε και να συνεργαζόμαστε, να λύνουμε προβλήματα.

Γιορτάζοντας με τους Αγίους Φανέντες στο Μοναστήρι τους.

Οι καμπάνες χτύπαγαν χαρμόσυνα. Κυριακή απόγευμα, 3 Μαΐου 2009. Είχαν περάσει μόλις 24 ώρες από τον κατάπλου στο λιμάνι της Σάμης του πολεμικού πλοίου που τιμητικά μετέφερε στην Κεφαλονιά τον ανεκτίμητο θησαυρό των Αγίων Φανέντων. Νωπές οι μνήμες από την μεγαλόπρεπη υποδοχή, την επιβλητική λιτανεία, τις επίσημες ομιλίες, τον πανηγυρικό εσπερινό.

Ευωδιαστό λιβάνι μοσχοβολούσε από τη λειτουργία που είχαν τελέσει το πρωί έξι μητροπολίτες, τέσσαρις διάκονοι και δώδεκα ιερείς. Στη μέση της εκκλησιάς το ανθοστολισμένο προσκυνητάρι, φιλοξενούσε ό,τι πολυτιμότερο έλειπε αιώνες από Σάμη. Σε ασημένια λειψανοθήκη είναι τοποθετημένα τα χαριτόβρυτα ιερά λείψανα των Πρώτων Αγίων της Κεφαλονιάς Γρηγορίου, Θεοδώρου και Λέοντος, των γνωστών μας Αγίων Φανέντων. Είχαμε μάθει για την αναζήτησή τους, χαρήκαμε όταν ακούσαμε για τον εντοπισμό τους, περιμέναμε με λαχτάρα την επιστροφή τους στο νησί.

Τούτο το απόγευμα γινόταν μια άλλη λιτανεία. Χωρίς μουσικές και αγήματα. Χωρίς κοσμοσυρροή και επισήμους. Η λειψανοθήκη στα χέρια των ιερέων και μέσα σε αυτοκίνητο μεταφέρεται στο χώρο, που οι τρεις απλοί στρατιώτες του ρωμαϊκού στρατού μετατράπηκαν σε στρατιώτες του Ιησού Χριστού και υπερασπιστές της αδιαιρέτου τριαδικότητας του Θεού, αγωνίστηκαν και αξιώθηκαν της θειας χάριτος και ο Θεός, τους ανέδειξε σε Αγίους και φίλους του. Δεκάδες οι χριστιανοί που με τα αυτοκίνητά τους ακολουθούμε τον ανηφορικό δρόμο. Μετά από πέντε χιλιόμετρα διαδρομής, όλοι μαζί φθάνουμε στο λόφο πάνω από τη Σάμη.

Στο περνάρι σταματάμε. Μπροστά μας ορθώνεται το Μοναστήρι των Αγίων Φανέντων. Καλύτερα να πούμε, τα ερείπιά του. Και το μικρό κάτασπρο μετασεισμικό εκκλησάκι (κτισμένο τη δεκαετία του 1960 με πολύ κόπο και προσπάθειες του πατρός Χρυσοστόμου και των κατοίκων της περιοχής). Την ησυχία της φύσης διακόπτουν οι ήχοι από τις καμπάνες που χτυπάνε ασταμάτητα δίχως ρυθμό, λες και απ' τη χαρά τους δεν ξέρουν σε ποιό μέτρο να σημάνουν. Βγαίνουν από τα αυτοκίνητα οι ιερείς με τα άγια λείψανα, ο πατέρας Χρυσόστομος, ο πατέρας Γεώργιος, οι άλλοι ιερείς και οι πιστοί που συνοδεύουν. Ο διάκονος θυμιατίζει, οι ιερείς και οι ψάλτες ψάλλουν, ο κόσμος σταυροκοπιέται. Οι Άγιοι Γρηγόριος, Θεόδωρος και Λέων έχουν επιστρέψει στον φυσικό τους τόπο. Στον χώρο όπου ασκήτεψαν και παρέδωσαν τις ψυχές τους στο Θεό. Στο μέρος που οι χριστιανοί τους τιμούμε, τους δοξάζουμε και ζητούμε την ευλογία τους και την βοήθεια τους. Στο Μοναστήρι απ' όπου κάποιοι τους πήραν και τους μετέφεραν στην Βενετία.


Μετά από αιώνες οι τρείς Άγιοι Φανέντες έχουν ξαναγυρίσει στο Μοναστήρι τους. Έστω ένα μικρό μέρος από τα Ιερά τους λείψανα. Είναι εδώ, κοντά στους χριστιανούς της Κεφαλονιάς. Είναι ανάμεσα σε ανθρώπους που οι μανάδες και οι παππούδες μας, μίλαγαν γι αυτούς. Είναι μπροστά στα μάτια εκείνων, των βαθειά θρησκευόμενων ανθρώπων, που για χρόνια και χρόνια άναβαν το καντήλι τους και συγύριζαν το ναό και το μοναστήρι τους. Η παρουσία των Αγίων έντονη. Η ευλογία τους ολοζώντανη. Διάχυτη η συγκίνηση στις καρδιές και στα πρόσωπα.

Οι ιερείς υψώνουν τη λειψανοθήκη μέσα στον γκρεμισμένο από τους σεισμούς του '53 μεγάλο ναό και ψάλλουν το απολυτίκιο που χρόνια ακούγαμε στην εκκλησία της Σάμης να ψέλνεται «Τους κεκρυμένους επί πλείονα χρόνον, αναφανέντας τω σεπτώ Οίκω τούτω». Πολλοί από τους παρευρισκόμενους συγκλονισμένοι από το γεγονός δακρύζουν. Στο μικρό δαφνοστολισμένο ναό ψάλλεται η παράκληση των Αγίων και ο Πρωτοσύγκελος πατέρας Γεράσιμος σκιαγραφεί επιδέξια και ουσιαστικά τη μεγάλη ημέρα για την εκκλησιαστική ιστορία του νησιού. Όταν σουρουπώνει, η πομπή κατηφορίζει προς την εκκλησιά της Σάμης.


Από 'δω θα ξεκινήσει και πάλι πορεία ευλαβική, ανήμερα της γιορτής των τριών Αγίων, για το Μοναστήρι τους. Την Κυριακή των Αγίων Πάντων, στις 14 Ιουνίου. Θα ξαναβρεθούν εκεί στην ειδυλλιακή τοποθεσία, για να λειτουργηθούν στο μικρό αλλά πλημμυρισμένο από τη ­χάρη τους εκκλησάκι. Τα ιερά τους λείψανα θα τεθούν σε προσκύνηση, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Σπυρίδων θα τελέσει τη Θεία Λειτουργία, το πνευματικό πανηγύρι θα συνεχιστεί με πλούσιο φαγοπότι.

Φέτος, το πανηγύρι των Αγίων Φανέντων θα είναι ξεχωριστό. Δεν θα τιμήσουμε τη μνήμη τους μόνο με τροπάρια και αρτοκλασίες, αλλά θα έχουμε την ύψιστη χαρά να προσκυνάμε τα ιερά τους λείψανα. Θα έχουμε την ιδιαίτερη ευλογία της υλικής παρουσίας των χαριτόβρυτων και ανεκτίμητων ιερών τους λειψάνων, και θα αντλήσουμε απ' αυτά την ενυπάρχουσα σ' αυτά θεία χάρη, όπως λέει ο Μέγας Βασίλειος. Θα προσευχηθούμε καρδιακά σ' Αυτούς, ακουμπώντας την ιερή λειψανοθήκη τους με πίστη και ελπίδα, ζητώντας η Χάρη τους, να μας βοηθήσει στον καθημερινό αγώνα της ζωής. Γιατί οι Άγιοι Φανέντες είναι οι προστάτες μας. Όπως παλιά, μα τώρα περισσότερο.

Γρηγόρης Γ. Φλωράτος
Άρθρο Αναγνώστη

roupaki: τα βίντεο της παρούσας ανάρτησης είναι προσφορά αναγνώστη μας τον οποίο και ευχαριστούμε θερμά.

3 σχόλια:

  1. -Τα ιερά τους λείψανα θα τεθούν σε προσκύνηση, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Σπυρίδων θα τελέσει τη Θεία Λειτουργία, το πνευματικό πανηγύρι θα συνεχιστεί με πλούσιο φαγοπότι.-
    Έχω μια ιδέα, γιατί δεν ξεκινάμε με το πλούσιο φαγοπότι εδώ απουκάτου στη Σάμη και μετά όποιος θέλει ας ανέβει εκεί αηπάνου για τα υπόλοιπα. Κατά πώς λέει και η παροιμία –νηστικό αρκούδι δε χορεύει-.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ορέ πατριώτες ακούτε ορέ μια ιστορία που μου σύβηκε. Πάω βoρέ για εξέτασες προτού ένα χρόνο και μου βρίσκουνε του ψημένου 320mg χολιστερίνη. Εψιλοκατουρήθηκα από το φόβο μου ορέ και τι δεν έκαμα ο έρμος, τρεχάκια έκαμα, σορόπια ήπια, βλητρόζουμα κατέβασα, λαμπάδες άναψα, αλλά η αναθεματισμένη εκεί στα ύψη. Ώσπου ξαφνικά προτού δέκα μέρες οι εξετάσες δείξανε 180mg. Τρέχω αλαφιασμένος στο ντοτόρο μου με τσι εξέτασες στο χέρι και δε μπίστευε στα μάτια του. Κάποιο λάθος ορέ Σταράτε θα έγινε μου τσαμπουνάει και μου κόβουνται με μία τα ποδάρια. Όχι ντοτόρε μου τσου ψελίζω θάμα, θάμα έγινε. Τι θάμα ορέ θεομπαίχτη μου λέει, να πα να ματακάμεις εξέτασες και να ματάρθεις με τσι καινούργιες και με πετάει όξου ο φαρμασόνος.
    Δε μ΄αφησε τον καψερό να του μολογίσω ότι από όταν προσκύνησα εφκειά τα νέα λείψανα δεν μπόρεσα να ματαφάω παϊδάκια, που έτρωγα τον αγκλέουρα 3-4 βολές τη βδομάδα και τη βγάζω μόνο με τσι σαλάτες και γίνηκα περίγελος των κολέϊδόνε μου.
    Εσείς ορέ τι μολογάτε είναι ορέ ή δεν είναι θάμα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Τούτο το απόγευμα γινόταν μια άλλη λιτανεία. Χωρίς μουσικές και αγήματα. Χωρίς κοσμοσυρροή και επισήμους."

    Καταλαβαίνουμε σωστά την προτίμηση του συγγραφέα σε αυτήν την "άλλη λιτανεία";; και αν είναι έτσι και προτιμάτε τις διακριτικες και ήρεμες γιατί οργανώνετε τις άλλεσ;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που δεν είναι γραμμένα στα ελληνικά απορρίπτονται.